Twarze kłamią: Jak deepfake podważa zaufanie do osób publicznych i mediów?

Współczesna technologia rozwija się w błyskawicznym tempie, oferując nam nie tylko nowe możliwości, ale także nowe wyzwania. Jednym z najbardziej niepokojących zjawisk ostatnich lat są deepfake'y – hiperrealistyczne fałszerstwa audiowizualne, stworzone za pomocą sztucznej inteligencji. To, co jeszcze kilka lat temu było domeną filmów science fiction, dziś staje się coraz bardziej powszechne i stanowi poważne zagrożenie. Deepfake'i otwierają drogę do nieograniczonych możliwości manipulacji, od fałszowania wypowiedzi polityków, po tworzenie nieistniejących wydarzeń czy osób.

Czym właściwie jest deepfake?

Deepfake to technologia, która może być wykorzystywana zarówno do celów rozrywkowych i reklamowych, jak i w nieetycznych działaniach. Na pierwszy rzut oka, nie wydają się nam szkodliwym narzędziem – pozwalają przecież na tworzenie zabawnych parodii, umożliwiają rekonstrukcję głosów zmarłych artystów w nowych produkcjach filmowych, a nawet mogą służyć do edukacji, na przykład poprzez tworzenie realistycznych symulacji historycznych wydarzeń. Jednak zawsze, im bardziej popularna i dostępna staje się dana technologia, niesie ona za sobą również zagrożenia.

Powszechne zagrożenie, którego często nie dostrzegamy

Jednym z najbardziej problematycznych aspektów deepfake'ów jest ich potencjał do dezinformacji. W dobie, gdy zaufanie do mediów jest już nadwyrężone, możliwość łatwego tworzenia przekonujących fałszywych materiałów audiowizualnych stanowi poważne zagrożenie dla społeczeństw na całym świecie. Deepfake'i często używane są do manipulowania opinią publiczną poprzez fałszywe przedstawianie polityków, celebrytów czy innych wpływowych znanych osób. Negatywnie wpływa to także na wizerunek osób lub podmiotów wykorzystanych w takim wideo. Idealnym przykładem są tutaj obecne ostatnio w przestrzeni publicznej filmy z nieautoryzowanym wykorzystaniem wizerunku piłkarza Roberta Lewandowksiego, aktorki Małgorzaty Korzuchowskiej i dziennikarki Joanny Dunikowskiej - Paź do reklam platform zarobkowych.

Ponadto, deepfake stanowią również zagrożenie dla demokracji. Obecnie znajdujemy się w stytuacji, gdzie jeden dobrze spreparowany deepfake mógłby wywołać kryzys polityczny, wpłynąć na wyniki wyborów, a nawet doprowadzić do konfliktów zbrojnych. Według ekspertów będą one potężnym narzedziem w kampanii wyborczej na Prezydenta Stanów Zjednoczonych.

Czy możemy z tym walczyć?

Dużym wyzwaniem dla odbiorców jest fakt, iż postęp w technologii deepfake'ów utrudnia ich wykrywanie. Narzędzia do identyfikacji fałszywych treści stają się coraz bardziej zaawansowane, ale wraz z nimi rozwijają się także metody tworzenia deepfake'ów, które mogą z łatwością omijać istniejące systemy wykrywania. To z kolei stawia przed nami pytanie: jak możemy zbalansować postęp technologiczny z potrzebą ochrony prawdy i prywatności? W jaki sposób można regulować korzystanie z deepfake'ów, aby minimalizować ich negatywne skutki, jednocześnie nie hamując innowacji? W odpowiedzi na to zagrożenie, zarówno rządy, jak i organizacje technologiczne, zaczynają podejmować działania mające na celu zwalczanie negatywnych skutków deepfake'ów. Powstają nowe regulacje prawne, mające na celu penalizację nielegalnego wykorzystywania tej technologii, a także rozwijane są algorytmy zdolne do skutecznego wykrywania fałszywych materiałów. Niemniej jednak, walka z tym zjawiskiem wymaga globalnej współpracy i ciągłej edukacji społeczeństwa na temat zagrożeń związanych z deepfake'ami.

Co z tego wynika?

Deepfake, choć fascynujące z technologicznego punktu widzenia, niosą ze sobą szereg poważnych zagrożeń, które mogą mieć długofalowe konsekwencje dla naszego społeczeństwa. Z jednej strony oferują one nowe możliwości w rozrywce, edukacji i mediach, z drugiej zaś stanowią potężne narzędzie manipulacji i dezinformacji. Aby zminimalizować ich negatywny wpływ, konieczne jest podjęcie zdecydowanych działań, które zapewnią odpowiednią równowagę między innowacją a bezpieczeństwem społeczeństwa. I pamiętajmy, nie wierzmy we wszystko, co widzimy w mediach i internecie. Ograniczone zaufanie i sprawdzanie informacji to podstawa.